تقلب

ميدوني چي شده من ميخواستم تقلب كنم برم شعر هاي عاشقانه  از اينترنت پيدا كنم  يا دل نوشته هاي قشنگ ولي، هيچ كدوم به دلم ننشست گفتم خودم بايد بنويسم 

حالا فاطمه عزيزم مينويسم از دل تنگم به گه چقدر به صدايت عادت كردم ولي حيف كه پشت تلفن ميشنوم

عادت به نگاهت كردم ولي حيف دورم از نگاهت 

عادت به دستانت ولي حيف دور ام از فاصله هاي غربت 

عادت به گفتن بوسه هاي از لب ولي حيف كه نشد كه بشود 

عادت هم شد براي ما عذاب 

 عادت هم شد از روي خواب  به فكر جواب 

ندانم يا بدانم يا بفهمم يا نفهمم يا ببينم يا نبينم بگيرم يا نگيرم 

دوستم داري،عاشقي ،گل رويت،دستهايت

همه را جمع بندي يا نبندي  

اين دل به انتظار تو نشينم 

گر بگويي گر نگويي دوستت دارم  فاطمه جان